Βαρεθήκαμε τους έλληνες. Όλα φαίνονται πλέον πολύ προβλέψιμα. Βαρεθήκαμε τους ειρηνιστές που ουρλιάζουν πως για να έρθει η πολυπόθητη ειρήνη πρέπει οι καλοί επαναστάτες να σφάξουν τους κακοί Εβραίοι, και ότι και καλά κανείς δεν μιλάει για τη Γάζα και όλοι τη γράφουν, ενώ πρόκειται για μια γενοκτονία. Όχι όπως η Συρία, που κανείς δεν ονομάζει γενοκτονία, ή την πτωχή πριν τίμια ελλάδα, η οποία θέλει τόσο πολύ να προστατέψει τους πρόσφυγες και να αποσύρει τον στρατό κατοχής της από τη Μακεδονία, τη Θράκη, την Κύπρο, το Αιγαίο, αλλά δεν την αφήνουν οι κακοί ξένοι. Αν έστω οι μισοί από αυτούς που μιλάνε για το μεσανατολικό κουνούσαν τον κώλο τους και έκαναν κάτι στην πράξη (αντί να κολλάνε αφίσες και να κάνουν πορείες) για να βοηθήσουν τους πρόσφυγες δίπλα τους, θα ζούσαμε σε έναν διαφορετικό κόσμο.

Είναι δύσκολο να το καταλάβουν αυτό ντεμέκ αντιρατσιστικές ομάδες που είναι γεμάτες έλληνες. Πώς να τους εξηγήσεις ότι για τόσον πολύ κόσμο στην ελλάδα το καταφύγιο και το σπίτι χωρίς ρεύμα, το Ασκελόν και η Γάζα δεν είναι κάπου μακρυά στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη: είναι στην Αττική, στα Πετράλωνα, στην Τριανδία, στην Κάτω Τούμπα, στην Αμάρυνθο, στη Μανωλάδα, στη Σκάλα Λακωνίας, στο Φαρμακονήσι. Αυτός που δεν δίνει μία για όλον αυτόν τον κόσμο στον ελληνικό βούρκο που ζει σε συνθήκες χειρότερες της Γάζας και του Ασκελόν, αλλά σε μια ελλάδα που θυμίζει Καμπούλ και Νταρφούρ, αυτός που δεν έχει κάνει τίποτα στην πράξη για να βοηθήσει τους πρόσφυγες, ή αυτή που νομίζει ότι βοηθά με το να κολλά αφίσες, είναι υποκριτικό να μιλάνε για το κακό κράτος του Ισραήλ, αποκλειστικά και μόνο, και ποτέ για κανένα άλλο.

Όποιος νομίζει ότι αυτή η θέση μας βγάζει λάδι κάποια Ισραηλινή κυβέρνηση, τόσο του κόβει, τόσο λέει. Θα υπερασπιστούμε τον Ισραηλινό λαό, και με ιδιαίτερο ζήλο τους απογόνους των ελλήνων Εβραίων που κατέφυγαν εκεί επειδή ο ελληνορθόδοξος όχλος τους πήρε τα σπίτια και τους είπε “φύγε γιατί θα σε βάλω στον φούρνο” (δες το προηγούμενο κείμενο του μπλογκ). Οι κυβερνήσεις να πάνε να χεστούνε. Αυτές κάνουν τη δουλειά τους, κι εμείς τη δική μας. 😉

Τι να κάνουμε, η μεγαλύτερη γενοκτονία πρόσφατα είναι η γενοκτονία της λογικής. Η αριστεροαναρχία που εύχεται “νίκη στην Ιντιφάντα”, εκθειάζει τους πυραύλους Αλ Κασσάμ και την ακροδεξιά και πατριαρχική Χαμάς, και ταυτόχρονα λέει ότι “το μεταναστευτικό μας το προτάσσουν για να ξεχάσουμε το πραγματικό πρόβλημα που είναι το μνημόνιο”, περιμένει ο Ισραηλινός να έχει την ακριβώς αντίθετη λογική, και να μην τον απασχολεί η υποτίμηση του σέκελ, να μην εκθειάζει τους δικούς του πυραύλους, αλλά να διαδηλώνει υπέρ της ειρήνης. Ενώ, αντίθετα, ο Παλαιστίνιος πρέπει, σύμφωνα με τους έλληνες, ντε και καλά να εκπληρώνει το φαντασιακό του εξεγερμένου επαναστάτη.

Όλα αυτά με καμμία επαφή με την πραγματική πραγματικότητα. Γενοκτονία λογικής και υποκρισία είναι να παρουσιάζονται ζώα που πανηγυρίζουν τους Ισραηλινούς βομβαρδισμούς ως τέρατα, ενώ τα αντίστοιχα ζώα που πανηγύριζαν τα hits των Αλ Κασσάμ να παρουσιάζονται ως επαναστάτες. Δηλαδή επειδή κάποιοι αμερικάνοι neocons χρησιμοποίησαν τους παλαιστίνιους που πανηγύριζαν για δική τους προπαγάνδα, αυτό αυτομάτως σημαίνει τι; Ότι δεν συνέβη το γεγονός; Ή ότι δείχνεις την ανωτερότητά σου ως αριστεροαναρχικός, κάνοντας ακριβώς την ίδια προπαγάνδα, αλλά με άλλη εθνοτική ομάδα; Εξήγησέ μας τι διαφορετικό έχεις από τον neocon, γιατί ειλικρινά δεν καταλαβαίνουμε. Ή νομίζεις ότι η σύγκρουση είναι ποδόσφαιρο, οπότε χρησιμοποιείς επιχειρήματα πεντάχρονου, όπως η υπεροπλία η ο αριθμός των νεκρών;

Θα καταλαβαίναμε μια αριστεραναρχία που θα έλεγε ότι, ξέρεις τι, έγιναν επεισόδια στη διαδήλωση υπέρ της κατάπαυσης του πυρός στο Τελ Αβίβ μεταξύ ειρηνιστών και φιλοπόλεμων, γιατί προφανώς και έγινε τέτοια διαδήλωση στο Τελ Αβίβ. Γιατί οι Ισραηλινοί δεν είναι τα φιλοπόλεμα ζώα που θες να παρουσιάζεις, και έχουν μικρό, αλλά πραγματικό κίνημα, και όχι τις ρομαντικές και άχρηστες παπαριές της ελληνικής αριστεραναρχίας. Αντιθέτως, η τωρινή αριστεραναρχία στην ελλάδα δεν έκανε καμμία τέτοια διαδήλωση, αλλά έκανε διαδηλώσεις υπέρ του θανάτου Ισραηλινών.

Επίσης, η ελληνική αριστεραναρχία επικρότησε τους επιτιθέμενους στις Ευρωπαϊκές Συναγωγές, λες και οι Εβραίοι της Γαλλίας ή του Βελγίου έχουν κάνα συμβόλαιο με το Ισραήλ! Μέχρι και ένα πεντάχρονο καταλαβαίνει ότι δεν θα πας στους έλληνες χριστιανούς να τους την πέσεις για την Τστσενία επειδή “οι Χριστιανοί σφάζουν Μουσουλμάνους”. Κανένας δεν θα πάει να την πέσει σε έναν έλληνα Μουσουλμάνο να του φωνάζει ότι έδιωξε τους χριστιανούς από τη Μοσούλη. Οι έλληνες Εβραίοι έχουν το μοναδικό προνόμιο να κατηγορούνται για κάτι που γίνεται… σε μια ξένη χώρα!!!

Η διαστρέβλωση αυτή της λογικής γίνεται σε τρία βήματα. Ένα έξοχο παράδειγμα καταπάτησης της λογικής ήταν ένα πρόσφατο άρθρο για τον Σιωνισμό στον Παραλληλογράφο.

1. Το πρώτο βήμα, είναι το λεγόμενο “strawman argument”. Ο συγγραφέας παρουσιάζει μια καρικατούρα του Σιωνισμού (strawman), εκτός του ιστορικού συγκείμενου. Φτιάχνει έναν Σιωνισμό όπως τον βολεύει, και αντί να συζητήσει τον πραγματικό Σιωνισμό, επιτίθεται εναντίων της προσωπικής του εκδοχής του Σιωνισμού, η οποία―καθόλου τυχαία―έχει φροντίσει να έχει μόνο αρνητικές πλευρές. Έτσι, ο Σιωνισμός παρουσιάζεται ως “ο Εβραϊκός εθνικισμός”, ταυτίζοντας με αυτόν τον τρόπο Εβραίους, Σιωνιστές, και Ισραήλ. Ούτε κουβέντα για το ότι η απήχηση του Σιωνισμού του ’20-’30 έφτασε με το ζόρι στο 20% των Εβραίων, όπως αναφέρει και ο Χομπσμπάουμ (που σίγουρα μόνο Εβραϊκή προπαγάνδα δεν κάνει) και όπως ξέρουμε από το ξεχωριστό εβραϊκό ψηφοδέλτιο του Βενιζέλου, όπου το ΣΕΚΕ του Μπεναρόγια έβγαλε διπλάσιους αντιπροσώπους από την “Εβραϊκή Ένωση”. Ή το ακόμα πιο απλό, ότι υπάρχουν περίπου 20εκ Εβραίοι στον πλανήτη, και στο Ισραήλ ζουν οι 5εκ. Άρα, μπορείς να πεις ότι “ο Σιωνισμός είναι ο Εβραϊκός εθνικισμός” χωρίς να πεις ταυτόχρονα ότι, εκ του αποτελέσματος, οι Εβραίοι δεν αποδείχτηκαν και πολύ εθνικιστές (περίπου 1/4 στο Ισραήλ); Μισή αλήθεια = ψέμμα.
2. Το δεύτερο βήμα είναι η “ταμπέλα”. Π.χ. πάλι στο κείμενο του Παραλληλογράφου, ειδικά στα σχόλια, ή σε ένα άλλο του ΚΑΡ, λένε ότι οι Ισραηλινοί είναι κακοί Σιωνιστές εθνικιστές, και γιατί να έφευγαν από την Ευρώπη, κλπ. Αν αρθρώσεις αντίλογο, ακόμα κι αν έχεις απορίες, είσαι πράκτορας, σε πληρώνει η Μοσσάντ, και άλλα ωραία. Και εδώ δεν είναι το πρόβλημα κάποια ενοχλητική διαστρέβλωση της λογικής που προσβάλλει την αισθητική μας. Δεν είναι πρόβλημα ότι το παίρνουμε προσωπικά “α, με είπε πράκτορα”. Είναι το πρόβλημα ότι το ελληνορθόδοξο φαντασιακό διατρέχει ολόκληρη τη λογική της ταμπέλας, και σκοτώνει οποιονδήποτε πιθανό διάλογο. Αν απαντήσεις στο γιατί να έφευγαν οι Εβραίοι από την Ευρώπη ότι “δεν έφυγαν γενικά κι αόριστα, συγκεκριμένα οι παππούδες σας τους έδιωξαν απειλώντας τους ότι θα τους κάψουν στους φούρνους από τα σπίτια τους που καταπάτησαν“, είσαι πράκτορας του Ισραήλ! Καμμία αναγνώριση της προβληματικής σχετικά με την ιστορία της ίδιας της ελλάδας, και τη σχέση του ελληνικού αντισημιτισμού με τη μετανάστευση στην Παλαιστίνη. Αν ρωτήσεις γιατί ο Μπεναρόγια, χρόνια στο διεθνιστικό κίνημα και ο οποίος κατέβαζε ψηφοδέλτιο ενάντιο προς το σιωνιστικό κόμμα, αναγκάστηκε να αφήσει την ελλάδα για το Ισραήλ, δεν αναδεικνύεις ότι το Ισραήλ είναι ένα καταφύγιο από το Ολοκαύτωμα και όχι το Judenstadt του Herzl, αλλά σε πληρώνει ο Σόρος σε σέκελ! Οπότε δεν γίνεται κανένας διάλογος και δεν μπορείς να θέσεις το ερώτημα “εσύ τι θα έκανες“, εφόσον ο άλλος, α λα Μπουμπούκος, έχει κατεβάσει ρολά και σου επιτίθεται όχι με επιχειρήματα, αλλά για το τι (νομίζει ότι) είσαι.
3. Το τρίτο βήμα ποικίλει, και μπορεί να είναι ένα μαζικό πέσιμο με σχόλια οπότε εκ των πραγμάτων να θες 5 χρόνια να απαντήσεις στα πάντα άρα δεν απαντάς καθόλου, ή μπορεί να είναι επίκληση στο συναίσθημα, άποψη χωρίς δεδομένα ή στρεβλά δεδομένα, ή αυτο-εκπληρούμενες προφητείες τύπου: “οι Εβραίοι μας μισούν και δεν θέλουν να κάνουν οι Παλαιστίνιοι κράτος” ―Εμ, ξέρεις είμαι Εβραία και δεν σε μισώ και αν θέλουν κράτος οι Παλαιστίνιοι ας κάνουν ό,τι θέλουν γιατί δεν είμαι Ισραηλινή και δεν έχω ντε και καλά γνώμη, “α, μου πας κόντρα γιατί είσαι Εβραία και μας μισείς και έχεις κόμπλεξ ταυτότητας”. Γενικά, το “μόνος φρονείν“, που θα έλεγε κι ο Καστοριάδης.

Με την ίδια ευκολία που οι έλληνες πετούσαν λέξεις όπως “φασισμός” και “χούντα” για το παραμικρό μέχρι που έσκασε ο φασισμός μπροστά τους και δεν είχαν πλέον τι να πουν, έτσι και τώρα εύκολα και απαίδευτα πετάνε δεξιά και αριστερά “γενοκτονίες” και “ολοκαυτώματα”, αλλά μόνο για τη χώρα που αγαπάνε να μισούν. Αν οι ίδιοι οι έλληνες γίνονται, σύμφωνα με τα κριτήρια που βάζουν για τη Γάζα, γενοκτόνοι στο Αιγαίο, τηρούν για αυτό σιγή ιχθύος.

ελλάδα σκάσε! ο αντιρατσισμός θα γίνει από ομάδες μεταναστών, ή δεν θα είναι αντιρατσισμός!

Αναλαμπές στο σκοτάδι:
Από τη φρίκη του Ολοκαυτώματος στο Κράτος του Ισραήλ: Μια κριτική στα πρόσωπα του Αντισημιτισμού

Οι δικοί μας Παλαιστίνιοι